“Dat houdt in dat ik het programma voor het logeerweekend en de groepsbegeleiding vaststel, collega’s met vragen help of, ondersteun bij eventuele problemen en intervisie geef”, legt ze uit.

“Maar in feite zijn alle collega’s gelijk. We klikken goed en waarderen elkaar. We doen de laatste tijd steeds meer om de ouders te betrekken. Zo hebben we altijd een gesprekje als ouders hun kind komen brengen of halen. We doen even een belletje als een kind ziek is geweest. Het is een kleine moeite en ouders stellen dat op prijs. Wie zien ook dat het werkt. Een moeder vertelde dat het thuis rustiger is nu haar zoon minder
woede aanvallen heeft. Als een kind mooie stappen zet en we kunnen dat aan ouders vertellen, voelt dat als een succes. Elke maand krijgen we een training of lezing. Daarnaast hebben we een eigen opleidingsbudget. Ik heb al veel bereikt, maar misschien wil ik me nog meer specialiseren, ergens heel goed in worden.” – Zoey, Jeugdzorgwerker