Ellen
Ellen is zelf geboren met een fysieke beperking. Vrijwel haar hele leven is ze anders behandeld en benaderd dan anderen. Ellen en haar ouders hebben altijd moeten vechten om ‘echt’ gehoord te worden. Mede om die reden zit ze op haar plek bij Happy KidsCare. ‘Hier wordt er wel echt geluisterd, naar zowel kind als ouder.’
Marion
Marion heeft in haar thuissituatie ook te maken met autisme. Gedurende het gehele proces tot aan de diagnose maar ook erna was er veel sprake van onbegrip, zowel vanuit de omgeving als vanuit de instantie die de diagnose stelde. Er had sneller gehandeld kunnen worden als er echt goed geluisterd was. Ouders zijn de kenner van hun kind. Daar moet niet zomaar aan voorbij gegaan worden. Juist die inbreng en erkenning is belangrijk. ‘ Bij Happy KidsCare wordt er niet met een vinger gewezen maar staan de orthopedagogen naast de ouders. Zoals het hoort!’
Al onze orthopedagogen en jeugdhulpverleners hebben een goede opleiding genoten. In de praktijk blijkt dat je toch niet alles in de schoolbanken kunt leren en dat de grootste leerschool onze cliënten zelf zijn. ’Door te luisteren en je in te leven in de cliënt, leer je zo ongelooflijk veel.’ Zegt Ellen ‘Daar kunnen geen boeken tegenop. Elk persoon en gezin is uniek. Een diagnose kan gesteld worden, maar dat houdt niet in dat er dan 1 vaste methode of protocol gehandhaafd kan worden.’
Happy KidsCare ondersteunt gezinnen waarbij een diagnose ADHD, autisme of aanverwante gedragsproblematiek is vastgesteld. In de praktijk blijkt dat men toch nog vele vooroordelen over autisme en ADHD heeft, je in een hokje wordt gestopt en er grapjes over gemaakt worden. Dit alles heeft een enorme impact op kinderen. Ellen vervolgd: ‘Kinderen durven het soms niet te zijn, schamen zich ervoor en moeten echt uit de ‘ kast komen. Ze voelen zich bijzonder en anders. Bij zowel de logeer- als de groepsbegeleiding van Happy KidsCare kunnen ze zichzelf zijn. Ze zijn onder gelijkgestemden en hoeven zich niet anders voor te doen.’
De orthopedagogen van Happy KidsCare komen altijd bij de gezinnen thuis. Dit is in Zuid-Holland vrijwel uniek. Geen afspraak in een grote zorginstelling waar je vaak het gevoel hebt een nummer te zijn, maar laagdrempelig in de veilige en vertrouwde thuisomgeving. ‘We kunnen het autisme en/of de ADHD niet wegnemen maar we kunnen wel handvatten geven om er ‘ beter’ mee om te leren gaan.’
Marion vertelt verder: ‘Bij sommige gezinnen merk ik de spanning en de angst. Tijdens mijn bezoek voel ik die spanning wegglijden. Enkel en alleen door te luisteren, erkenning en handvatten te geven voor bepaalde situaties.’
Bij Happy KidsCare werken we voornamelijk middels een methodiek waarmee veel duidelijkheid en structuur wordt geboden, op maat voor het gezin. Deze speciaal ontwikkelde methodiek voor autisme slaat in de praktijk ook goed aan bij diverse andere gedragsproblemen die we bij Happy KidsCare tegenkomen. Omdat niet elk kind en elke gezinssituatie gelijk is, is het de kunst om op een creatieve wijze met deze en aanvullende methodieken te werken. Het is niet generiek, maar juist de kunst om die manier te vinden die werkt voor dat gezin. Enkel op die manier kun je echt resultaat boeken en van grote betekenis zijn voor kind en gezin.
Luisteren naar het woord achter het woord, dat is belangrijk. Kinderen met autisme of een aanverwante stoornis zeggen vaak iets anders dan dat wij denken dat ze bedoelen. Vaak nemen ze het gezegde heel letterlijk. Ook kan het zijn dat ze soms (te) boos worden om, in onze ogen, onbelangrijke dingen. Heb hiervoor aandacht en reageer niet te snel. Vaak heeft deze boosheid te maken met iets anders dat is voorgevallen. Bijvoorbeeld op school. Vergelijk het met een ijsberg. Je ziet de top, maar kijk en zoek naar wat zich onder het wateroppervlak bevindt, daar gaat het 9 van de 10 keer om. Gebruik hierbij niet te veel woorden, maar houd het eenvoudig. Probeer het beeldend te maken. Dus veel tekenen en gebruik maken en van beeld. Pictogrammen werken dan ook goed.
Marion en Ellen zijn supertrots op hun werk voor Happy KidsCare. ‘De afwisseling en de wezenlijke bijdrage die je aan een gezin kan geven is onbeschrijflijk. Elk kind en elk gezin is uniek. We kunnen de gedragsstoornis niet ‘oplossen’ maar wel zo veel mogelijk drempels samen nemen!
Het is niet zo dat we altijd een groot succes behalen. Het is vaak geen onwil, maar onvermogen.‘
Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Marion,’Het grootste compliment wat ik gekregen heb is van een 8 jarige client en zijn moeder. ‘Jij kan me zo goed vertellen hoe het hoofd van mijn kind werkt.’ Waarop het kind bevestigde. ‘ Ja mam, Marion begrijpt mij gewoon en kan heel goed uitleggen wat ik nou precies voel en bedoel.’. Ik ben soms dus echt de schakel tussen ouder en kind. Dat is zo waardevol!’
Tot slot is er nog een tip voor de ouders en verzorgers.
Zorg ook goed voor jezelf. Put jezelf niet helemaal uit. Als je zelf lekker in je vel zit en energie hebt, dan kun je er ook voor je kind zijn. De vergelijking met het vliegtuig wordt gemaakt. In een vliegtuig moet je in geval van nood ook eerst het zuurstofkapje zelf opzetten. ‘Als je zelf geen lucht hebt, kan je dat ook niet aan je kind geven.’ En wat ook heel belangrijk is zegt Ellen; ‘Bedenk dat als je wat afspreekt met je kind, je dit ook moet nakomen. Dus zeg nooit iets wat je niet kan waarmaken. Zeg wat je doet en doe wat je zegt!’