De reden dat Verbaanderd het vaderschap toch aan durft te gaan, komt vooral omdat Lotte veel ervaring heeft met kinderen door haar werk in een kinderopvang. Zelf heeft hij veel last van twijfels. Zal hij een goede vader worden? En zal het kind wel van hem gaan houden? Als de geboorte van het kind dichterbij komt, haalt Verbaanderd zich allerlei doemscenario’s in het hoofd. Wat als de bevalling mislukt? Misschien doet hij iets verkeerd als hij voor de baby moet zorgen? En wat als zijn kind ook autisme heeft?

Als ik nu moest zeggen hoeveel ik van je hou… is een autobiografisch werk dat een intiem en eerlijk inkijkje geeft in het leven van een (aanstaande) ouder met mentale problemen. Behalve autisme, heeft Verbaanderd in het verleden een psychotische periode gehad waarin Lotte hem door dik en dun heeft gesteund. Verbaanderd wil nu iets voor haar terugdoen, en dat is om zich zo goed mogelijk in te zetten voor hun kindje. Hoe beangstigend hij het vaderschap ook vindt, hij grijpt alle kansen aan om te leren hoe hij straks vol vertrouwen voor zijn kind moet zorgen.

In korte, duidelijke hoofdstukken neemt Verbaanderd de lezer mee van zijn diagnose autisme tot aan de geboorte van dochter Iris. De hoofdstukken worden afgewisseld met korte gedichtjes. Hierin beschrijft Verbaanderd zijn angsten en zorgen over het aanstaande vaderschap en uit hij tevens zijn verontwaardiging over het feit dat psychische problemen nog steeds niet altijd serieus worden genomen. Het verhaal is hier en daar wat herhalend, maar leest goed weg. Het bevat bovendien handige tips om, ondanks mentale problemen, toch een gezonde band met jouw kindje op te bouwen. Dit maakt van Als ik nu moest zeggen hoeveel ik van je hou… een sterk boek dat veel kan betekenen voor mensen die met soortgelijke mentale problemen kampen of hier meer over willen lezen.

Vind hier het boek!